Çok küçükken yaşadığım bir hikâyeydi. Yaşımı tam hatırlamıyorum. Fakat
okula gitmediğimi de biliyorum. İşte bu yaşlarda henüz kendi sokağımın dışına
çıkmadığım bir zamandı. Arkadaşımla kendi sokağımda oynardım. Duvarlara
çıkardım. Bahçeli bir evimiz vardı. Bir gün arkadaşım hadi gel bizim eve
gidelim dedi. Onun evi bir arka sokaktaydı. O zaman çok korkmuştum. Diğer
sokaklar bana karanlık gibi gelirdi. Bilinmeyen bir yerdi orası… İnat etmiştim
ve gitmedim. Bu şekilde konu kapanmıştı ve birkaç gün sonra yine “Gel bakkala
gidelim” demişti arkadaşım… İşte yine aynı duygular cereyan etmişti. En sonunda
ısrarına dayanamadım. Onun dediği yere gittim. Bir anda sokaklar içinde
sokaklar vardı. Benim algıladığım dünyanın çok daha büyüğü vardı. O zaman
anladım ki bilinmeyen şeyler her zaman korkutur ve öğrenildiğinde de daha basit
gelir. Bu korkuyu halen insanlarda görebiliyorum. İş değiştirirken, yeni bir
şey öğrenirken o korkuyu görebilirsiniz. “Ben yapamam.” “Bizden geçti” gibi
sözler ile kendilerini sınırlandırırlar. Bu korku bir şeye çaba verme
korkusudur. Aynı benim başka bir sokağa gidemem gibi… Hayatımızı küçük bir
sınırda yaşamak isteriz. Aslında bize öğretilen bu değildir. Çocukken merak
dolu oluruz. Ancak korkularımız bizi hapseder durur. “Birikim yapmalısın.” “Evlenmelisin.”
“İnsanlara güvenmemelisin.” … Bunlar yanlış şeyler değil ancak bir bakın görün
ki hiç kimse gezmelisin demez. 40 yaşına gelsen de eğlenmesini bilmelisin“Eğlenmelisin” şeklinde bir şey söylemezler. Bizi her zaman hapsetmek isterler farkında olarak
ya da olmayarak. Bu bilinmeyen durumu bir iş yapmak isteyen kişide
görebilirsiniz. Bilinmeyen korkular ve duygular o işi yaptırmaz vazgeçer. O
riski almaz ve memur zihniyeti ile yaşamaya devam eder. Para biriktir – Bir şey
al – Para biriktir – Evlen- Para biriktir … Hiçbir zaman bitmez. Oysa yeni bir atılımda
yeni bir yaşam gibidir. Yeni heyecanlar ve riskler belki de hayatınızda yeni ve
daha önce neden yapmadığım dediğiniz serüvene sürükler. Benim için para = güç
değil, para = zaman olmuştur. Eğer paranız varsa ve halen çabanız daha fazla
para üzerine ise o zaman hayatınız bu şekilde akıp gider. Bilinmeyen korkuyu
diğer yaşayan fertlerden biri de yeni bir öğrenime girecek olan kişilerdir.
Örneğin bir yabancı dil öğreniyor olsun “Hayır yapamam” olgusu ile baştan vaz
geçer. Ya da “Bu yaştan sonra benim harcım değil” gibi öğrenmeyi belli bir yaşa
sığdıranlar da Bilinmeyen korkuyu sonuna kadar yaşayanlardır. İşte bu yüzden
hayatınızdaki sokakları keşfetmeye çıkın. Bilinmeyen korku yapmadığınız şeyler
üzerinde her zaman daha da güçlenir. İşte bu yüzden karanlık yere adım adım
değil, koşarak girin.
