5. sınıfa gidiyordum ve arkadaşımı
görmek için başka bir sınıfa girdim ve sırada beklemeye başladım. Fark
etmediğim şekilde ders başlamıştı ve içeri öğretmeni Bay Washington içeri
girdi. Beni işaret etti ve tahtaya yazı yazmamı istedi. Bunu yapamayacağımı söyledim.
“Niye” diye sordu ve ben bu sınıfın öğrencisi olmadığımı söyledim “Farketmez”
dedi. Tekrar yapamam deyince bir süre düşündü “Neden yapamazsın” dedi. Ben zeka
geriliği olan sınıfın öğrencisi olduğumu söyledim. Bay Washington “Bir daha
böyle konuşma” “Başkalarının fikirleri
senin gerçeğin olamaz” dedi. O gün sınıftakiler gülse de ve utansam da Bay
Washington un bu sözü beni motive etmişti. Kendimi de iyi hissetmiştim. Çünkü
Washington bana bir şey öğretmişti. “Başkalarının
fikirlerinin kıskacında yaşadığımı” anlamamı sağlamıştı. O yıl tekrar 4. Sınıfa düşmüştüm. Ancak onun
sözü beni öyle derinden etkilemişti ki derslerim düzelmeye başladı. Beni
yenilemiş ve zekamın durumuna rağmen bana bir vizyon kazandırmıştı. Yıllar
sonra kitabım oldu ve popülerlik kazandırdı. Daha sonra eğitim kanalına çıkmaya
başladım ve adı “Hak Ettiniz” olarak bu programı sunmaya çıkıyordum. Program
arasında koştururken telefon olduğunu öğrendim.
- - Brown ile göreşebilir miyim
- - Buyrun Benim.
- - Tadınız mı Bay Brown?
- - (Heyecanla) Bay Washington! evet
efendim …
- - Başardın değil mi?
- - Evet Efendim Başardım.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder