Kafanı dinlemek, kendini dinlemek. Sıkmamak canını, zor da
olsa toparlayabilmek. Herkes seni sıkıştırmaya çalışırken sıyrılmak arkadan bi’yerden
bakabilmek. Tüm sahtekarlıklıklara, ikiyüzlülüklere direnebilmek. Kendini bozmamak
için uğraşmak. Yaptığını sonuna kadar desteklemek ve direnmek
yapabileceklerine, yılmamaya direnmek.
İnsanları olduğu gibi kabul edebilmek ve
değişemeyeceklerini kabul etmek. Artık kendinden ödün vermemek. Herkese
kendinden vermemek, herkese iyimser davranmamak, mesafeyi koymak, ezdirmemek
kendini… Gözünde insanları büyütmemek, çalışınca, kandırınca veya babadan olunca
bazılarının yapabildiğini anlamak… Herkesin seninle dalga geçtiği yerde daha güzel olacağına inanmak. Güzel yüzlü ancak içinde bencillik
tohumlarına, yandaş ancak kötü bir durumda veya bir anda değişebilecek kandaş insanlara dikkat etmek… Zor durumda olduğunda teselli veren bazı insanların içinden güldüğünü anlayabilmek... İyilik yaptığında enayilik söylemleri yapan insanımsı gruba gülüp geçebilmek... İnsan
olamayanların “İnsan ol” tabirlerine aldırmamak… "Bak seni koruyorum" diyen insanların ya da ima edenlerin aslında gerçek amacı kendini değerli kılmak olduğunu görmek. Yalancıların, kişiliğinde sıkıntılar olan insanların din-ibadet ile kurtulabilecekleri sanma saçmalığına aldırmamak. Aslında herkesin
kendini düşündüğünü veya bir süre sonra yine kendini düşüneceğini anımsamak.
Para = İnsan = Karakter üçlüsünün aslında hep insanlarda rant uğruna yer
değiştirdiğini anlamak. Uzun ancak kısacası unutmamak lazım… YAPMAK LAZIM (zor
da olsa) ….
