Emekli olan profesör artık stresten uzak bir
yere yerleşmek ister
ve sakin bir kasabaya yerleşir.
Ancak bir sabah gürültüyle uyanır.
Çıngırak sesleriyle koyunlarını otlatan çobanın buradan geçtiğini görür. Bu
günlerce bu şekilde
devam eder. Sabah çıngırak akşam çıngırak sesleri
profesör artık
çıldırmak üzeredir. Bu işi
buradan geçme
demekle olmayacağını bildiği için bir çare aramaya
koyulmuş. Bir gün yine geçerken çobana;
“Merhaba
çok iyi bir çobansın. Çok da güzel şarkılar söylüyorsun. Her sabah bu koyun
sesleri ve doğal
hava bana büyük bir keyif veriyor. Eğer her gün aynı saatte buradan geçersen
kapının önünde şuraya
senin için
para bırakacağım.” Der.
Çoban bu teklife şaşırır. Hemen
kabul eder ve sevinçle
yoluna devam eder ve ederken düşünür “ben her
gün buradan geçiyorum bir de üzerine para alacağım”
der. Aradan birkaç gün geçer profesör durumunun artık iyi olmadığını ekonomik
krizin kendisini de etkilediğini
söyler ve artık daha az
para bırakacağım
der. Bu durum çobanın hoşuna gitmez tabi ki… Yine de içinden olsun der ve bu şekilde
birkaç gün daha geçtikten
sonra bakar ki profesör artık hiç para koymadığın
görür ve çoban sinirlenir “Ona
inat bir daha bu yoldan geçmeyeceğim”
der. Bir daha o yoldan hiç geçmez.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder